В Гамериці брама малювана,
Отверат єй гамерицка панна,
Отверат єй, отверат єй гамерицка панна.

Як я ишов, отворена била,
Сама она мі єй отворила,
Сама она, сама она мі єй отворила.

Ищи ся мя вера запитала:
– Де ти идеш, моя душо драга,
Де ти идеш, де ти идеш, моя душо драга?

Ци ти идеш пінязьки шпарувац,
Ци ти идеш дівчата любувац,
Ци ти идеш, ци ти идеш дівчата любувац?

– Не иду я пінязьки шпарувац,
Лем я иду дівчата любувац,
Лем я иду, лем я иду дівчата любувац.

При пінязьках може Бог здрав’я збиц,
При дівчатку може Бог заплатиц,
При дівчатку, при дівчатку може Бог заплатиц.

– А як буде дівча хлопця мати,
Буде до тя листочки писати,
Буде до тя, буде до тя листочки писати.

Як ти будеш тот листок читати,
Буде ся тя отец-мац питати,
Буде ся тя, буде ся тя отец-мац питати:

– Што ти, сину, што нового читаш,
Сиви очка слезами проливаш,
Сиви очка, сиви очка слезами проливаш?

– Стала мі ся превелика шкода,
Сяв я житко, взяла мі ’го вода,
Сяв я житко, сяв я житко, взяла мі ’го вода.

Взяла мі ’го до Чорного моря,
Зато плачу, стара мамо моя,
Зато плачу, зато плачу, стара мамо моя!