Снила са мі тамтой ночі новина,
Же ня жена в старим краю споминат.

Споминат ня она в тим старим краю,
А же од нєй на порцію питают.

А я не мам ани цента при собі,
Най закличе нотаруша ку собі.

А она так і сама уробила,
Нотаруша ку собі закликала.

Пан нотаруш, будьте такий ласкавий,
Напиште ви ку мойому мужові!

Напиште ви, най він приде додому,
Притулю ’го ку сердечку свойому.

Притулю і поцілую тристо раз,
Питам ся ’го: кельо тих пінязі маш?

– А я не мам лем тих десять таляри,
Бо я пропил в Гамериці з бабами.