Добрі женам у тим старим краю,
Котри мужох в Гамериці мают;
Муж ї робит, нігда не спочине,
Лем до краю таляри шикіє.

Шикіє їх, як добрій газдині,
Же она му вимінит осьмини;
Жена в краю на осьмини не дзбат,
Лем кедь она вше нови шати мат.

Шати нови, бордовани бути,
А так она свого мужа лупит;
Як у корчмі заграє музика,
Стане собі, яко стала дівка.

Ходит она од краю до краю,
А так на ню хлопці позерают.
– А у мене – вше добра гостина,
Під пазухом колач, солонина.

– А ви, діти, іте до сусіди,
Ніт ту про вас гнесь жадной потреби;
Бо тут придут парібці з дівками,
Ночуйте ви у сусіди сами!