Ишов Яничко в огляди
Без материньской поради.

А як ся мати дознала,
На чорну гору біжала.

Дрібне коріня копала,
Она Яничка струц мала.

А як ся Янчик то напив,
Зараз за серце ся злапив.

Нич ти, синочку, не буде,
Лем покля сонце не зайде.

Сонце за гору заходит,
З Яничка душа виходит.

З Ганичком идут на воду,
Яничка несут до гробу.

Тераз, мамичко, тераз маш,
Тераз весіля, погріб враз.