Повідала мила моя Родинно-побутові пісні
Текст пісні
-
Текст пісні Віра
Повідала мила моя, же я п’ю,
Барже буде банувати, як умру,
Шальвія, лелія, дробна розмария,
Як умру.
Як я буду на лавичці лежати,
Ти мя будеш правом ручком двигати,
Шальвія, лелія, дробна розмария,
Двигати.
Стан, Яничку, стан мій драгий, стан горе,
Бо юж твоя палюнечка на столє,
Шальвія, лелія, дробна розмария,
На столє.
Ой не встану, моя мила, не встану,
Хоц би била зо самого шафрану,
Шальвія, лелія, дробна розмария,
З шафрану.
Барже буде банувати, як умру,
Шальвія, лелія, дробна розмария,
Як умру.
Як я буду на лавичці лежати,
Ти мя будеш правом ручком двигати,
Шальвія, лелія, дробна розмария,
Двигати.
Стан, Яничку, стан мій драгий, стан горе,
Бо юж твоя палюнечка на столє,
Шальвія, лелія, дробна розмария,
На столє.
Ой не встану, моя мила, не встану,
Хоц би била зо самого шафрану,
Шальвія, лелія, дробна розмария,
З шафрану.
Внески:
