Ой Янічку, ой Янічку оженься,
За чужими фраїрками не шалься!
Ищи овес при долині зелений,
Не буду я того рочку женений.

Як я піду на Мадяр, на Мадяр,
Кому я то пірко дам, пірко дам?
Кому, тому, за дукат, за дукат,
А милому лем все так, лем все так.

Як я ишла вчера г’вечір з паньского,
Надибала на дорозі милого;
Так мя стискав і притискав до себе,
Чи ти підеш, шварне дівча, за мене?

Ой не вір мі, не вір мі, не вір мі,
Бо я хлопец вандрівний, вандрівний,
Я вандрую ту і там, ту і там
Де обернусь, дівча мам, дівча мам.

Як я спала, як я спала на сенє,
Пришло до мя, пришло до мя шалене;
Мало зуби, мало зуби, мало ніс,
Повідало, повідало, же мя з’їст.

А оно мя не з’їло, не з’їло,
Лем мя в личко вкусило, вкусило,
Я зачала стерати, стерати,
Та й на личку не знати, не знати.

Ой ти, коню, ой ти, коню, добре йдеш,
Понеси мя, понеси мя єще днес,
Дам ти овса, дам ти овса, і сена,
Понеси мя, де є шварна дівчина.

Ішов циган до леса, до леса,
Лем чуганьком потряса, потряса;
Вшитки дівки на нього, на нього,
Же чуганька не його, не його.