У лєшику, при валалє,
Єст красни тополї,
Вше кед на нїх я попатрим,
Шерцо ме заболї.

Бо под тима тополями
Дзивче я любовал,
Вирносц свою и серденько
Я єй подаровал,
Я єй подаровал.

Док желєне лїсце було
Та зме ше сходзели
И под тима тополями
Любов находзели.

Алє на тих уж топольох
Лїсце давно спрело
И мнє дзивче цо сом любел
Навше зохабело,
Навше зохабело.