DmБу_C7де Fярмак, буде в DmПряC7шовFі в середу,
GmТа Dmя сA7вою жену Dmна ярA7мак повеDmду.
Кед буде Fдорого, пBродам Gmтя, небого,
C7Кед буA7де за Dmтуньо, Bпод доDmмів, ґазA7динDmьо!

Нескоро-зме пришли, юж ся розходжали,
А за мою стару мало мі давали.
Єден мі обіцяв півдруга таляра,
Другий ані тівко, бо є дуже стара.

В Пряшові-м не нашов купця богатого,
Поведу тя, жено, аж до Гуменного.
Кед тя добрі продам, а же нич не втрачу,
Куплю собі ліпшу, хоч дашто доплачу.

Жену я там продав, але і заплакав:
Та хто же мі буде мої керпці латав?
Піду знов на ярмак, куплю тя, небого,
Ци будеш за туньо, або за дорого!