У гаїчку травічку я жала,
Пришов милий, я єму сказала!
Тримай, милий на мене зайдочку,
Кед ти хочеш мати фраїрочку!

Милий тримав, у крижах му пукло,
А мі тоді до серденька тюкло.
Воліла я його не кликати -
Што мі буде його мац казати?

Жеби його мати не кричала,
То я його до зайдочки взяла,
Понесла го на зелену лучку,
Стисла єму його праву ручку.

Як-єм його рученьку стискала,
То на нього все лем поглядала,
Цілувала я го, лікувала,
Би та його мати не познала.

Не думайте, же то шитко правда,
Бо зайдочка і травічка вдома!
Што-м співала, шитко ся мі снило,
Лем повічте, ци не файні било?