Не піду я до леса з кониками,
Же би мене гайтове полапали.
Лем я піду на лучку,
Возьму дівча на ручку,
Буду го я бавив
Помалючки.

Не піду я до леса без сокири,
Древко рубац не буду без свой милой.
Древко би мя забило,
Што ж би дівча робило,
Хто би го побавив
Помалючки.

А Боже мій, Боже мій, як то шумні.
Кед мі фраїр коханий приде ку мні.
Сяде собі к постели,
Сяде собі к постели,
Ой аж мі серденько
Розвеселит.

Не піду я до леса з кониками,
Же би мене гайтове полапали.
Лем я піду на лучку,
Возьму дівча на ручку,
Буду го я бавив
Помалючки.