Пішла Анночка рано по воду,

Приспів:
В неділю,
В неділю рано зелене вино саджено.

Ой пішла она з двома ведерці.
В єдно зачерла, з другим ся вергла,
Вергла ся борзо до матіночки:
– Виділа ж бо я дивноє звіря,
Дивноє звіря, ластівляточку!
– Не є бо тото ластівляточка,
Але ж є тото Божая Мати.
Божая Мати ризоньки прала,
Ризоньки прала, на біл камінь клала.
Десь ми ся взяли буйні вітрове,
Буйні вітрове, дрібні дожджове.
Шайнули ж они Божії ризи,
Та занесли ми опріч далеко,
Опріч далеко, аж перед церков.
Сами ся двері повітваряли,
Сами ся книги порозтваряли,
Сами ся свічі позасвічували.
Ісус Христос ходит, службоньку служит,
Дівчина ходит, на службу носит.
На службу носит, Пана Бога просит,
Пана Бога просит за вітця, за матку,
За вітця, за матку і за всю челядку.